Zygmunt Fiedler urodził się w Łęczycy 6 kwietnia 1882 r. jako syn pracownika biurowego Krzysztofa Fiedlera (1848-1926) i Marii ze Stanisławskich (1856-1904), której rodzina herbu „Pilawa” wywodziła się od żyjącego w XII w. Żyrosława i jego 8-miu synów z których każdy dał początek rodom nazwanym od miejsca ich osiedlenia – Potoccy z Potoka, Stanisławscy ze Stanisławic, Buczaczcy z Buczacza itd. Miał siostrę Zofię Rosicką (1876-1903) oraz dwóch braci – Leon Fiedler|Leona]] (1878-1944) i Konrada (1886-1939).
Po ukończeniu szkoły Zgromadzenia Kupców w Łodzi wstąpił do Akademii Nauk Społecznych i Handlowych we Frankfurcie nad Menem. Po powrocie do Łodzi w 1905 r. został współwłaścicielem firmy Rosicki, a w 1922 r. firmy Rosicki, Kawecki i ska, którą kierował do wybuchu wojny w 1939 r.
W 1907 r. Zygmunt Fiedler został członkiem zarządu Stowarzyszenia Polskich Kupców i Przemysłowców Chrześcijan w Łodzi, którego w 1910 r. został wiceprezesem, a następnie prezesem. W 1918 r. Ministerstwo Oświaty powołało go na stanowisko dyrektora Państwowej Szkoły Handlowej w Łodzi. Nie mogąc liczyć na pomoc magistratu, wyjednał od Karola Scheiblera 2 budynki na Księżym Młynie z pełnym wyposażeniem i uruchomił w nich szkołę, która przez wiele lat cieszyła się znakomitą opinią. Od 1919 r. wchodził w skład zarządu oddziału wojewódzkiego PCK w Łodzi, a od 1929 r. został jego prezesem. W latach 1923-1925 Zygmunt Fiedler był wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej w Łodzi oraz do wybuchu wojny wiceprezesem Łódzkiej Izby Przemysłowo-Handlowej.
W 1923 r. zawarł związek małżeński z Haliną Patzer (1893-1972), córką Anny Marii Wehr i Edmunda Patzera - właścicieli majątku Kiki w powiecie Łaskim. Fiedlerowie mieli dwoje dzieci: Janusza urodzonego w 1924 r. – nauczyciela, który zginął tragicznie w 1977 r. i Hannę urodzoną w 1929 r., która po nieudanych próbach dostania się na Akademię Medyczną uzyskała uprawnienia do obsługi żurawi wieżowych i zawód ten wykonywała przez 30 lat budując w Warszawie osiedla Ochotę, Stegny, Ursynów.
W 1933 r. Zygmunt Fiedler został jednym z założycieli Rotary Club Łódź. W 1936 r. uczestniczył w II konwencji Rotary w Łodzi.
Rodzina Fiedlerów mieszkała na terenie swojej firmy przy ul. Orlej 17/19 w Łodzi, skąd w czasie okupacji została wysiedlona do mieszkania przy ul. Tuszyńskiej 69 (Chojny), gdzie miała znacznie gorsze warunki życiowe. Zygmunt Fiedler cały okres okupacji przepracował w swojej byłej firmie zarządzanej przez niemieckiego administratora. Z powodu swojej przedwojennej działalności społecznej był represjonowany przez Gestapo - aresztowany i dwukrotnie więziony w obozie w Radogoszczy w Łodzi. Po wojnie pracując nadal, aż do emerytury, w swojej znacjonalizowanej firmie kierował centralnym magazynem w Zjednoczeniu Budownictwa Miejskiego w Łodzi.
Za swoją działalność był wielokrotnie odznaczany, a między innymi:
- Medalem za Wojnę 1918-1921,
- Złotym Krzyżem Zasługi,
- Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski,
- Odznaką Honorową PCK I stopnia,
- Komandorią Estońskiego Orderu Inter Arm Caritas,
- Medalem za Długoletnią Służbę w Izbie Przemysłowo-Handlowej w Łodzi.
Zygmunt Fiedler zmarł 18 grudnia 1965 r., pochowany jest na Cmentarzu Katolickim przy ul. Ogrodowej w Łodzi. Żona Halina zmarła w 1972 r. i spoczywa razem z mężem.