Teodor Jan Gutekunst urodził się w Płocku 9 listopada 1876 roku. Jego rodzicami byli Edward Wilhelm Gutekunst (1846-1907) z zawodu buchalter i Julia Guteknust|Julia z Gąsiewskich]] (1857-1940) herbu Ślepowron. Rodzina Gutekunstów przybyła do Polski z Zagłębia Ruhry, a jej korzenie sięgają początku 1700 roku. Teodor miał dwie siostry: Helenę Oranowską (1883-1979) i Zofię Czylok (zm. 1924).
Szkołę średnią ukończył w 1895 r. w Warszawie, a studia z zakresu farmacji na Uniwersytecie Warszawskim w 1903 r. Staż z dziedziny bakteriologii odbył w Zakładzie Higieny na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W latach 1895-1905 pracował jako praktykant i prowizor w aptece Władysława Klickiego przy ul. Złotej 29 w Warszawie. Po studiach, w latach 1907-1908, praktykował w aptece Edwarda Gessnera w Warszawie.
W 1908 r. przeniósł się do Łodzi gdzie rozpoczął pracę w hurtowni fabrycznej zakładów farmaceutycznych Spiess i Syn przy ul. Piotrkowskiej 107. Po trzech latach pracy w tej firmie został jej dyrektorem zarządzającym i był nim aż do 1934 r., kiedy zrezygnował ze stanowiska i rozpoczął pracę we własnej aptece przy ul. Głównej 50.
W 1924 roku Teodor ożenił się z Francuzką Rozalią Le Goff (1888-1924), która wkrótce zmarła. Po raz drugi Gutekunst ożenił się 30 stycznia 1926 roku z Natalią Romanowską (1894-1966) - siostrą Adama Romanowskiego - przyszłego założyciela Rotary Club Łódź. Z Natalią miał dwie córki: Agnieszkę Doniec (ur. 1927 r.) i Barbarę Myszkowską (ur. 1928 r.).
Teodor był niezwykle aktywny: należał do Łódzkiego Klubu Radio Nadawców, był członkiem Towarzystwa Łowieckiego, członkiem rzeczywistym Towarzystwa Opieki Nad Zwierzętami, członkiem Polskiego Powszechnego Towarzystwa Farmaceutycznego oraz Członkiem Rotary Club, którego był założycielem w 1933 r. W 1938 r. Prezes Sądu Okręgowego w Łodzi mianował Teodora Gutekunsta Sędzią Handlowym.
Do wybuchu wojny rodzina Gutekunstów mieszkała w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 107. W 1940 r. Niemcy w ciągu pół godziny wyrzucili ich z mieszkania i aż do wyzwolenia Gutekunstowie mieszkali w prymitywnych warunkach w przypadkowych miejscach. Okupanci zabrali też aptekę przy ul. Głównej 50. Aby utrzymać rodzinę Teodor pracował w laboratorium farmaceutycznym na ul. Nawrot, a potem w drogerii przy ul. Żeromskiego. W czasie okupacji pomagał wielu osobom, w tym Żydom w gettcie, dostarczając im lekarstwa i różne medykamenty. Był wielkim patriotą starającym się zaszczepić miłość do ojczyzny swoim córkom ucząc je przez cały czas okupacji historii i literatury polskiej.
Przez całą wojnę Teodor Gutekunst chorował na białaczkę. Zmarł 12 maja 1946 r., a jego żona Natalia zmarła dokładnie 20 lat później - 12 maja 1966 r. Oboje są pochowani na Cmentarzu Katolickim na Zarzewie w Łodzi.