Wacław Kowalewski urodził się w 1881 r. w Sieradzu jako syn Wojciecha właściciela posesji w Sieradzu i Marii Giering. Miał czworo rodzeństwa: siostry Kazimierę, Marię i Zofię oraz brata Jana.
Szkołę realną ukończył w Kaliszu. Studiował w Szkole Politechnicznej we Lwowie na wydziale Budownictwa Lądowego, po ukończeniu której w 1912 r. otrzymał absolutorium i rozpoczął pracę jako inżynier w Przedsiębiorstwie Robót Budowlanych we Lwowie, następnie był architektem w Sieradzu (1912-1914), a w latach 1915-1916 był inżynierem budowlanym w Wilnie. Od 1918 do 1939 r. pracował w Łodzi jako kierownik Inspekcji Budowlanej w Magistracie i jako rzeczoznawca budowlany Banku Gospodarstwa.
W 1925 r. Wacław Kowalewski ożenił się z Ewą Rudnicką urodzoną w Odessie w 1902 r. Państwo Kowalewscy mieli dwoje dzieci: Andrzeja (1929-1997), architekta i Teresę (1927-2008), która ukończyła studia w SGH, a następnie pracowała w Centrali Handlu Zagranicznego „Textilimpex” w Łodzi.
W czasie okupacji pracował w niemieckich firmach budowlano-architektonicznych w Łodzi. Po 1945 r. był inspektorem nadzoru budowlanego w Łodzi.
Wacław Kowalewski przed 1939 r. miał własną pracownię architektoniczno-budowlaną, w której opracował szereg projektów:
- szkoły przy ul. Kopcińskiego i Staszica w Łodzi,
- szkoły w Sieradzu, Rudzie Pabianickiej, Parzęczewie, Sobótce, Chociszewie,
- domy „Oficerskie” przy ul. Kopcińskiego w Łodzi,
- dom „Skarbowców” na Julianowie w Łodzi,
- kościoły w Rudzie Pabianickiej, Karsznicach, Brąszewicach, Chabielicach oraz szereg budynków przemysłowych, czynszowych i willi.
W latach 1955-1960 nadzorował budowę kościoła Św. Teresy w Łodzi.
Państwo Kowalewscy mieszkali w Łodzi przy ul. Narutowicza 107.
Wacław Kowalewski zmarł w 1962 r. i spoczywa na Cmentarzu Katolickim na Dołach w Łodzi. Żona Ewa zmarła w 1981 r. i spoczywa razem z mężem.