Adam Romanowski urodził się 8 stycznia 1888 r. w Popowie k. Dobrzynia nad Wisłą. Jego rodzicami byli Jan Nepomucen Romanowski (1860-1912) herbu „Bożawola”, komornik sądowy i Anna z Gackich (1860-1905) herbu „Korczak”. Adam miał pięcioro rodzeństwa: Aniela Cholewińska|Anielę Cholewińską]] (1883-1933), Lucynę Rosochowicz (1887-1975), Bohdana (1884-1946), Wandę Tłuchowską (1892-1949) i Natalię Gutekunst (1894-1966). Szkołę średnią ukończył w Płocku, a studia w Szkole Technicznej w Mittweidzie (Saksonia). Po powrocie do kraju osiadł w Łodzi i rozpoczął pracę w fabryce Budowy Maszyn J. Johna (po wojnie im. Strzelczyka) jako inżynier, a następnie jako dyrektor Centralnego Biura Sprzedaży Kotłów Żeliwnych „Cebeka” (obecnie „Fakora”). 24 kwietnia 1920 r. ożenił się z Janiną Leinweber (1896-1956) pochodzącą ze znanej rodziny aptekarzy, którzy założyli na Placu Wolności 2 pierwszą aptekę w Łodzi. Państwo Romanowscy mieli dwoje dzieci - córkę Marię Danutę Prądzyńską (ur. w 1922 r.) oraz syna Jana Nepomucena (1924-1993). Maria pracowała w Warszawie w Biurze Handlu Zagranicznego „Agros” i mieszka w Warszawie, a Jan był inżynierem-konstruktorem układów kierowniczych do samochodów „Star” w Przemysłowym Instytucie Motoryzacji w Łodzi.
W 1933 r. Adam Romanowski wraz z grupą przyjaciół założył Rotary Club Łódź, którego członkiem był do 1939 r. Był też aktywnym członkiem Związku Łowieckiego i wielkim miłośnikiem psów. Wraz z żoną aktywnie wspierał działalność charytatywną organizacji „Kropla Mleka”. Podczas wojny Adam Romanowski wraz ze swym synem Janem pracowali w fabryce J. Johna. Państwo Romanowscy mieszkali w Łodzi przy ul. Wólczańskiej 140. Poprzez małżeństwo siostry Adama - Natalii Romanowskiej z Teodorem Janem Gutekunstem obie rodziny są ze sobą spokrewnione.
Adam Romanowski zmarł w Łodzi 11 września 1949 r. i jest pochowany na Cmentarzu Katolickim przy ul. Ogrodowej w Łodzi. Żona Janina zmarła 8 czerwca 1956 r. i spoczywa obok męża. 166