Uwielbiał dobre jedzenie, a w szczególności zupy, bez których żaden obiad nie mógł się obejść. Pewnego razu wracał z żoną ze zjazdu lekarzy w Paryżu pociągiem przez Włochy. Wyposzczony na francuskich „cienkich zupkach” wysiadł na chwilę na jakiejś stacji koło Mediolanu, aby wreszcie zjeść porządną zupę pomidorową. Tak się nią delektował, że pociąg odjechał z żoną i paszportami. Po wielu perypetiach dogonił żonę na granicy, gdzie na niego czekała. Podobno zupa bardzo mu smakowała.