Henryk Rueger urodził się 5 stycznia 1883 r. w Warszawie. Szkołę średnią ukończył w Warszawie. Medycynę studiował w Uniwersytecie Warszawskim, Uniwersytecie Jagiellońskim i w Uniwersytecie w Dorpacie. Po ukończeniu studiów został zmobilizowany i wcielony do szpitala wojskowego w Sarnach. Po demobilizacji w 1919 r. zamieszkał w Łodzi i rozpoczął pracę jako lekarz fabryczny w zakładach Scheiblera i Grohmana, a następnie jako ordynator oddziału wewnętrznego Szpitala Ewangelickiego. Był równocześnie lekarzem zakładowym w Kasie Chorych i w Banku Polskim. W 1933 r. był jednym z założycieli Rotary Club Łódź. W 1939 r. został wysiedlony do Krakowa, gdzie pracował jako lekarz zakładowy w Fabryce Papieru. Po wojnie powrócił do Łodzi i pracował jako lekarz w Narodowym Banku Polskim i w Kasie Chorych. Był żonaty z Julią Juchniewicz, z którą miał córkę Halinę. Zmarł 12 lutego 1953 r. w Łodzi.