Henryk Rueger urodził się w Warszawie 5 stycznia 1883 r. jako syn Władysława (1840-1904) i Anny Tochterman (zm. 1937 r.). Miał czworo rodzeństwa: Władysławę (1875-1910, nauczycielkę), Mieczysława (1880-1978, pastora kościoła ewangelicko-augsburskiego), Janinę (1881-1960, sekretarkę w gimnazjum im. M. Reja w Warszawie, którego jednym z założycieli był brat Mieczysław) oraz Stefana (1885-1962, absolwenta Politechniki w Rydze i dowódcę wojsk saperskich w Wojsku Polskim).
Henryk Rueger pochodził z bawarskiej rodziny kupieckiej, której korzenie sięgają XVII w. Wg rodzinnej legendy kupiec Ruger prawo do handlu z zagranicą otrzymał od księcia bawarskiego Maksymiliana I za beczkę złota. Zagraniczne kontakty handlowe zaprowadziły go do Polski, gdzie ożenił się z Polką, a synowie jego spolonizowali się do tego stopnia, że dziadek doktora Henryka Ruegera finansował powstanie listopadowe, a jego brat uczestniczył w tym powstaniu. Po ukończeniu szkoły średniej w Warszawie, Henryk Rueger studiował medycynę w Uniwersytecie Warszawskim, a następnie Jagiellońskim, gdzie w 1912 r. uzyskał dyplom „doktora medycyny”, który nostryfikował w Dorpacie w 1914 r. W 1915 r. został zmobilizowany i przydzielony do szpitala polowego w Sarnach. Poznał tam sanitariuszkę – Julię Juchniewicz, którą poślubił 17 sierpnia 1917 r.
W 1919 r. doktor Rueger z żoną przybył do Łodzi i zamieszkał w budynku na rogu Piotrkowskiej i Głównej (obecnie stoi tam DH Central). Po przyjeździe do Łodzi doktor Rueger rozpoczął pracę jako lekarz fabryczny i rodzinny w Zakładach Włókienniczych Scheiblera i Grohmana, a następnie do 1939 r. jako lekarz i ordynator Oddziału Wewnętrznego w Szpitalu Ewangelickim na ul. Północnej. Równocześnie był lekarzem w Kasie Chorych i w Banku Polskim na al. Kościuszki w Łodzi.
9 kwietnia 1920 r. Państwu Ruegerom urodziła się córka Halina, która po zdaniu matury w 1937 r. rozpoczęła studia w Politechnice Warszawskiej, a następnie do wojny studiowała chemię w Uniwersytecie Poznańskim. Do nowego mieszkania przy ul. Pomorskiej 29 rodzina Ruegerów przeniosła się w 1925 r.
W 1933 r. Henryk Rueger został jednym z założycieli Rotary Club Łódź. Będąc członkiem Clubu uczestniczył w wyjazdach do Czechosłowacji, Austrii i Węgier.
W 1935 r. państwo Ruegerowie zamieszkali przy al. Kościuszki 93. Po rozpoczęciu wojny w dniu 13 grudnia 1939 r. rodzina Ruegerów została wysiedlona do Krakowa do przydzielonego im mieszkania przy ul. Wiślisko 13, gdzie przebywała do końca wojny. W tym czasie doktor Rueger prowadził praktykę prywatną, a następnie pracował jako lekarz zakładowy w Fabryce Papieru. Córka Halina pracowała w oddziale krakowskim firmy Scheibler i Grohman. W kwietniu 1945 r. Henryk Rueger z żoną powrócił do Łodzi, gdzie rozpoczął pracę w Narodowym Banku Polskim i Kasie Chorych. Córka Halina została w Krakowie i kontynuowała studia chemiczne w Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1947 r. uzyskała dyplom magistra chemii. W 1953 r. poślubiła mgr Augustyna Dobrowolskiego.
W 1952 r. zaczął chorować na serce i zmarł 12 lutego 1953 r. Henryk Rueger jest pochowany na Cmentarzu Ewangelickim przy ul. Ogrodowej w Łodzi. Żona Julia zmarła w Warszawie 12 czerwca 1980 r. i jest pochowana razem z mężem.